Blad-de-vaco
Melampyrum arvense
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Àutri noum : Roujolo, Co-de-reinard, Coue-de-reinard, Cascavello, Pinau.
Noms en français : Mélampyre des champs, Blé de vache.
Descripcioun :Lou blad-de-vaco o roujolo es uno poulido erbo que se recounèis eisa emé si flour pourpalo e jauno e si gròssi bratèio acoulourido peréu de poupro. Coume tóuti lis orobanchaceae, es un parasite d'ùni planto.
Usanço :A passa tèms, lou blad-de-vaco èro redouta que dounavo à la farino de blad (e au pan) uno coulour rouginasso, un marrit goust, e la rendié maleisado à digeri.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Melampyrum
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Melampyrum arvense L., 1753
Pato-de-lioun(-de-roucas)
Alchemilla saxatilis
Rosaceae
Autre noum : Erbo-de-la-flaquiero.
Nom en français : Alchémille des rochers.
Descripcioun :Aquelo pato-de-lioun trachis dins li roucaio e roucas séusous de mountagno. Fai partido dóu group ALPINAE que li tros de fueio soun deliéure quàsi fin qu'à la baso e proun argenta dessouto. Se recounèis e se destrìo dis autro dóu group que la cambo que porto li flour èi di proun longo amé de gloumerule de flour gaire proche.
Usanço :Avèn pas d'entresigne segur sus aquelo planto. Tant se poudrié que si prouprieta fuguèsson li memo que li de Alchemilla alpina.
Port : Erbo
Taio : 15 à 30 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alchemilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 3 à 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Roucas
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Alchemilla saxatilis Buser, 1891